پیوند ها
فهرست مطالب
عنوان صفحه
چکیده فارسی ..................................................................................................................................1
مقدمه................................................................................................................2
فصل اول : کلیات
1-1-مفهوم داوري و مقايسه آن با نهاد هاي مشابه و اقسام داوري 8
1-1-1-2- تعريف اصطلاحي داوري.. 9
1-1-2-1- مبناي داوري در فقه اسلامي. 11
1-1-2-2- مبناي داوري در حقوق. 12
1-1-3-مقايسه داوري با مفاهيم مشابه 13
1-1-3-1- مقايسه داوري با رسيدگي قضايي. 13
1-1-3-2- مقايسه داوري با ميانجيگري.. 15
1-1-3-3- مقايسه داوري با كارشناسي. 17
1-1-3-4- مقايسه داوري با مفهوم وكالت.. 19
1-1-4-1- داوري داخلي و داوري بين المللي. 20
1-1-4-1-2- داوري بين المللي. 22
1-1-4-1-3- تعريف داوري بين المللي. 23
1-1-4-1-4- هدف از داوري تجاري بين المللي. 23
1-1-4-1-5- سازمانهاي مشهور داوري بين المللي. 25
1-1-4-2- داوري موردي و داوري سازماني. 28
1-1-4-3- داوري اجباري و داوري اختياري.. 30
1-1-4-4- داوري تجاري و داوري غير تجاري (مدني)31
1-1-4-4-2- داوري غير تجاري (مدني) 31
1-1-5-2- وضعيت ارجاع اختلافات ناشي از پيمان ها به داوري.. 34
1-2-2-1- مشروعيت قاضي تحكيم در فقه اماميه. 38
1-2-2-1-1- دليل مشروعيت قاضي تحكيم. 38
1-2-2-1-2- قلمرو صلاحيت قاضي تحكيم. 39
1-2-2-2- مشروعيت قاضي تحكيم از ديدگاه فقهاي اهل سنت.. 40
1-2-3-اجراي احكام داوري در فقه 40
1-2-4-شرط اجتهاد در قاضي تحكيم 41
فصل دوم : مفهوم و ماهيت حقوقي شرط داوري
2-1-1-2- تعريف اصطلاحي و حقوقي. 44
2-1-2-1- وابستگي شرط به عقد. 46
2-1-2-2- آثار تابعيت شرط از عقد. 47
2-1-2-3- اقسام و مباني تقسيم شرط. 48
2-2- شرط ضمن عقد و ارتباط شرط با عقد 48
2-2-2- شرط ضمن عقد( صريح و ضمني ) 49
2-2-4- تعريف شرط ضمن عقد(صريح و ضمني) 50
2-3- شرايط صحت شرط مندرج ضمن عقد 54
2-3-1- شروط باطل ...............................................................................................................55
2-3-2-1- شرط خلاف مقتضاي عقد. 59
2-3-2-2- شرط مجهولي كه جهل به آن موجب جهل به عوضين شود.60
2-3-3-2- انواع موافقت نامهي داوري.. 62
2-3-3-2-1- از حیث زمان تنظیم. 62
2-3-4-شرايط و آثار موافقتنامهي داوري 63
2-3-4-1- شرايط موافقتنامهي داوري.. 63
2-3-4-2- آثار موافقت نامهي داوري.. 67
2-3-4-2-2- تعهّد و تکلیف به ارجاع اختلاف به داور68
2-3-4-2-3- اعطای صلاحیت به داور یا داوران. 68
2-3-4-2-4- سلب صلاحیت از محاکم دولتی. 69
2-3-4-3- بررسي استقلال شرط داوري.. 70
2-3-4-4- شرط داوري و رابطه آن با اقسام شرط ضمن عقد. 74
2-3-4-5- ادلّهي صحت شرط داوري.. 76
2-3-4-5-2- روايات وارده از معصوم (ع)77
2-3-4-5-4- وجود قوانين موضوعه. 78
2-3-5-منتخب قوانين و اسناد بين المللي 80
2-3-5-1- قانون داوري نمونه آنسيترال. 80
2-3-5-3- قانون نمونه داوري بازرگاني بين المللي. 81
2-3-5-5-كنوانسيون شناسائي و اجراي احكام داوري خارجي. 84
2-3-6- نتيجه ………………………………………………………………………………………….86
فصل سوم : شرايط اعتبار داوري در معاملات دولتي و ضمانت اجراي آن
3-1- مفهوم دولت و قراردادهاي دولتي 88
3-1-1- بررسي شمول اصل 139 قانون اساسي در مورد شركت هاي دولتي 93
3-1-1-1- تمايز بين دولت و شركت دولتي از منظر قانون تجارت.. 94
3-1-1-2- تمايز بين دولت و شركت دولتي از منظر ديگر قوانين و مقررات.. 95
3-1-1-3- تفكيك بين دولت و شركت دولتي در رويّه قضايي ايران. 96
3-1-1-4- تمايز بين دولت و شركت دولتي از حيث اموال و درآمدها97
3-1-1-4-3- اجراي طرح هاي عمراني. 98
3-1-1-4-4- درآمد عمومي و درآمد شركت دولتي. 98
3-1-2-1- مفهوم قرارداد دولتي. 100
3-1-2-2- ويژگي هاي اختصاصي قراردادهاي دولتي. 101
3-1-2-3- تشريفات اختصاصي قراردادهاي دولتي (قواعدشکلي)102
3-2- بررسي ((داوري پذيري)) دعاوي در نظام حقوقي ايران 103
3-2-1- مفهوم و ماهيّت داوري پذيري و سير تحول 103
3-2-1-2- گسترش روزافزون داوري و داوري پذيري.. 104
3-2-2-داوريپذيري دعاوي مربوط به اموال دولتي 105
3-2-2-1- مفهوم اموال دولتي در قوانين. 106
3-2-2-2- مفهوم اموال دولتي در مقررات اجرايي ( آيين نامه ها و تصويب نامه ها )109
3-2-2-3- ضابطه تشخیص اموال دولت و اموال حکومت.. 111
3-2-2-4- داوری پذیری دعاوی مربوط به اموال عمومی. 112
3-3- محدوديت ها بر داوريپذيري.. 114
3-3-1- بررسي موضع دولت ها، سازمان ها و شركت های دولتی در مراجعه به داوری.. 116
3-3-1-1- اهليّت اشخاص در مراجعه به داوري.. 116
3-3-1-2- مراجعه به داوری تجاری بین المللی در نظام های حقوقی ( ملی )117
3-3-1-2-1- قبول داوري تجاري بين المللي بدون محدوديت.. 117
3-3-1-2-2- عدم پذيرش داوری تجاری بین المللی. 118
3-3-1-2-3- قبول محدود داوری.. 119
3-3-2-اختیار دولت و سازمان های دولتی در ارجاع به داوری بين المللي. 121
3-3-2-1- بررسي موضوع از نظر حقوق بين الملل عمومي 121
3-3-2-1-1-راه حل مسأله از نظر حقوق بین الملل قراردادی 121
3-3-2-2- بررسي موضوع از نظر حقوق بین الملل خصوصی 122
3-3-2-1-2- راه حلّ مسأله در سیستم تعارض قوانین 123
3-3-2-2-1-1- تئوری مصونیت قضائی دولت ها123
3-3-2-2-2- راه حل مسأله از نظر داورهای بین المللی. 125
3-3-2-2-2-1- رویّه داوری هاي بين المللي راجع به ایراد عدم اهلیّت و اختیار125
3-3-3- مراجعه به داوری تجاری بین المللی در نظام حقوقی ایران. 128
3-3-3-1- رجوع اشخاص حقيقي به داوري.. 128
3-3-3-2- رجوع اشخاص حقوقي به داوری.. 130
3-3-4- جايگاه اصل 139 ق.ا. در رویه داوری های بین المللی و دادگاه های خارجی. 132
3-3-4-1- بررسي اصل 139 قانون اساسي و ماده 457 ق.آ.د.م.134
3-3-4-2- مبناي حقوقي اصل 139 قانون اساسي. 135
3-3-4-3- تفاسير شوراي نگهبان در خصوص اصل 139 قانون اساسي. 137
3-3-4-4- نظريات مشورتي ساير نهادها و دستگاه هاي دولتي. 139
3-3-4-5- موضع دادگاه ها درخصوص اصل 139 قانون اساسي. 140
3-3-4-6- موضع مجلس شوراي اسلامي در خصوص موضوع. 143
3-3-5- شرایط ارجاع دعاوی راجع به اموال عمومي و دولتي به داوری.. 146
3-3-5-3-تصویب هیأت وزیران و اطلاع مجلس شورای اسلامی و تصويب مجلس شوراي اسلامي در موارد مهم. 155
3-3-5-4- ضمانت اجراي عدم رعایت شرایط مذکور در اصل 139 قانون اساسی. 158
نتيجه گيري …………………..…………………………………………………………………….159
منابع…………………………………………………………………………………………….….166
چكيده لاتين ……………………….………………………………………………………………172
چکیده
هرچند حق مراجعه به داوري از جمله حقوقي است كه هم اشخاص حقيقي و هم اشخاص حقوقي از آن برخوردارند. ولي اصل 139 قانون اساسي اين حق را محدود كرده است. به موجب اصل ياد شده، حق رجوع به داوري و صلح دعاوي در مواردي كه به اموال عمومي و دولتي مربوط است، منوط به تصويب هيأت وزيران و مطلع ساختن مجلس و در مواردي كه طرف دعوي خارجي باشد و در موارد مهم داخلي، منوط به تصويب مجلس شوراي اسلامي است. اين محدوديت قانوني در ماده 457 قانون آيين دادرسي مدني مصوب 1379 نيز تكرار شده است. اصل مذكور و آثار آن، آنجا كه مربوط به اموال عمومي و دولتي ميباشد، از زمان تصويب قانون اساسي موضوع بحثها و تفسيرهاي گوناگون بوده است. در این تحقیقضمن بررسی و معرفی داوری بهعنوان یک شیوه دادرسی، اين نتيجهگيري بهعمل آمده است كه با توجه به اصل 139 ق.ا. و ماده 457 ق.آ.د.م. شرط ارجاع اختلاف مربوط به قراردادهاي دولتي به داوري بدون تصويب هيأت وزيران و در مواردي تصويب مجلس شوراي اسلامي فاقد اعتبار خواهد بود. به منظور صيانت از بيت المال و ايجاد اعتماد بين المللي ضروري است دستگاههاي ذيريط علاوه بر رعايت فرآيند قانوني، در مرحله مذاكرات في مابين و تهيه پيشنويس قراردادها و قبل از حدوث اختلاف و دعوی با راهكارهاي صحيح، نسبت به رعايت الزامات قانوني اقدام مقتضي بهعمل آورند.
كليد واژه
شرط، اعتبار، داوری، دعاوي خارجي، قراردادهاي بين المللي، اموال عمومي و دولتي، معاملات دولتی، شركت دولتي.
مبلغ واقعی 15,000 تومان 50% تخفیف مبلغ قابل پرداخت 7,500 تومان
برچسب های مهم